ای دل تابه کی ناسزایی میکنی           ای دل تابه کی مرا عاشق دیوانه  میکنی

ای دل مرا تاب و طاقت این را نیست     مرا توان این عشق تاب ناک را نیست

من بی چاره گناهم ز چیست             که گر عاشق شوم جای من خواریست

نگاهم حسرت دیدارتوست               تو نگاهت  حسرت دیدار کیست ؟

این دنیا جای عشق بازی نیست       که گر عاشق شوی منزل تو جای تنهایست

ای انسان بشنو زمن نصیحتی را       هرگز نکند دلت هوس عشق زمینی را

 که گر دلت عاشق ودل باخته شود      عاقبتت مانند من عاشق شود       

(  شعری از محمد.گ)

من شرابی ز عشق میخوانم اورا     آن شراب شهوت می خواند مرا

من اب زلال می خواهم او را       او بوسه ای تاریک می خواهد مرا  
 

من عشق جاودان میخواهم اورا      اولذتی پیش نمی خواهد مرا

تا کی آه وناله سردهم زاین دیار     تا شود روشن زلفش آن بدکار

خدایا این بنده را چه گناه              که وجودش خوارو ذلیل است ز گناه

 شعری از محمد.گ