زندگی طوفانیست ،  قایق زندگیم سوراخ است

 تا کجا می باید، دست وپایی بزنیم

 صخره ها بسیارند ،ساحلی پیدا نیست

 بادبان را بکشید ، شاید از روی ترحم بادی بوزد

نفسی تازه شود

کاش می شد کمکی خواست زآب

یاکه با چشمی باز  لحظه ای را خوابید

ولی افسوس که این راه بسی دشواراست

راهی بایدساخت ،چاره ای اندیشید

موج ها را باید، بسی هموارنمود

نظری باید کرد برجک فانوس را،

جور  دیگر جستجوئی بکنیم

 زندگی را باید،به شقایق گره زد

نظرات شما عزیزان:

yasaman

ساعت18:52---7 اسفند 1391

سلام شما چرا انقدر غمگینی ؟ هرچند خودمم دست کمی از شما ندارم مطالب وشعراتون خیلی زیبا بود به وبلاگم سر بزنید هرچند درسیه

anjomanshimiazahra.blogfa.com

anjomanphysicazahra.mihanblog.com

آرزو

ساعت21:50---28 دی 1391

[وب سایت]

آن که مست آمد دستی به دل ما زد ورفت
در این خانه ندانم به چه سودا زد ورفت
خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد
تنه ای بر در این خانه تنها زد و رفت

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: